Na archiwizację przyrostową w systemie Ubuntu pozwala program dump, po wydaniu polecenia porównuje stan obecny systemu plików ze stanem z ostatniej archiwizacji i na jej podstawie tworzy pliki które nie zostały dodane do archiwum.

Składnia programu dump wygląda w następujący sposób:
# dump [opcje/przełączniki] {ścieżka_pliku_docelowego/urządzenie_docelowe}
{urządzenie_poddawane_archiwizacji/ścieżka_katalogu_archiwizowanego}

Archiwizacja przyrostowa jest możliwa tylko przy backupie całej partycji (tj. nie jest przy archiwizowaniu jednego katalogu).

Przykładowo:

Zarchiwizowanie partycji /dev/sdb do pliku /home/kopia:

dump -0u -f /home/kopia /dev/sdb

Program dump zapisuje rezultat swojej pracy w pliku /var/lib/dumpdates. Na podstawie wpisów w pliku wykonuje kolejne kopie.

Najistotniejsze parametry/przełączniki programu dump:

0-9 – liczba określająca poziom archiwizacji. 0 to pełna archiwizacja, każda następna liczba określa archiwizację przyrostową względem ostatniej; czyli 1 to archiwizacja przyrostowa względem ostatniej pełnej, 2 to archiwizacja względem ostatniej archiwizacji 1, itd. W zależności od potrzeb można tak więc ustawić program, żeby wykonywał archiwizację różnych poziomów w różnych odstępach czasu, np. 0,1,1,1,1,1,1 to pełna archiwizacja wykonana w poniedziałek, a w każdy następny dzień aż do niedzieli przeprowadzana jest archiwizacja przyrostowa względem tej poniedziałkowej – w ten sposób otrzymujemy pełną rotację tygodniową. Archiwizacja przyrostowa jest możliwa tylko przy archiwizowaniu całej partycji (wskazując urządzenie partycji).
u – powoduje, że jest uaktualniany plik /var/lib/dumpdates (opcja dostępna tylko przy archwizowaniu całej partycji)
f – wskazanie urządzenia/pliku_wyjściowego do zapisu backup-u.
b [rozmiar bloku] – liczba kilobajtów na pojedyńczy zapis dump
f [plik/urządzenie] – miejsce, wykonania kopia,
T [data] – kiedy ma zostać rozpoczęte wykonywanie kopii
w – wyświetla listę systemów plików, których kopię należy wykonać
W – wyświetla statystyki ostatnio archiwizowanych systemów plików

Plik powstały w wyniku archiwizacji programem dump można skompresować, w celu zmniejszenie jego rozmiaru. Należy do tego celu wykorzystać operator potoku, wskazać operację kompresji wyniku wykonania komendy dump (tj. pliku z archiwum).

Przykładowo:
Zarchiwizowanie katalogu /home do skompresowanego pliku /kopia/kopiazapasowa.gz:

 dump -f - /home | gzip -c > /kopia/kopiazapasowa.gz

W powyższym przykładzie „myślnik” po przełączniku -f – wskazuje na brak pliku docelowego, do zapisu archwizacji. Jest tak ponieważ zapis ten spowoduje program gzip.

RESTORE

Do odtwarzania kopii utworzonej programem dump służy program restore.
Program restore odtwarza system z archiwum pełnego i dopisuje do niego różnice w archiwach przyrostowych. Dużą zaletą archiwizacji programem dump, jest możliwość przywracania pojedyńczych plików lub katalogów z zawartością. Wadą progamu restore jest brak możliwości działania na skompresowanych archiwach.

Składnia polecenia restore wygląda następująco:
# restore [parametry/przełączniki] {ścieżka_pliku_z_archwium/urządzenie_z_archiwum}
Odtworzone dane z archiwum są kopiowane do katalogu w którym przebywało się podczas wykonania polecenia restore.

Przykładowo,

Odzyskanie danych z pliku /home/kopia:

 restore -rf /home/kopia

Czyli program odzyskuje (opcja r) system plików z pliku (opcja f) /kopia/kopiazapasowa i kopiuje go do bieżącego katalogu.

Najczęściej wykorzystywane parametry/przełączniki polecenia restore:

f [plik/urządzenie] – urządzenie lub plik, zawierający archiwum, z którego mają zostać odtworzone dane,
C – porównanie zawartości archiwum z plikami na dysku,
h – odzyskanie struktury katalogów,bez plików
r – odzyskiwanie zawartości archiwum, do katalogu w którym się znajdujemy wydając polecenie restore,
N – wyświetlenie nazw plików, bez odzyskiwania
v – tryb gadatliwy
t – wyświetlanie nazw plików/katalogów zawartych w archiwum, bez odzyskiwania ich,
i – tryb interaktywny, pozwalający np. na odzyskanie określonych plików/katalogów z archiwum. W trybie interaktywnym uzyskuje się dostęp do wnętrza archiwum, można się po nim poruszać (ls, cd, pwd) i wskazywać pliki/katalogi do przywrócenia (add, delete) i odwtorzyć je (extract). Dostępne polecenia w trybie interaktywnym:
ls [arg] – wylistowanie zawartości katalogu
cd [arg] – zmiana ścieżki/katalogu
pwd – wypisanie bieżącego katalogu w którym się przebywa
add [arg] – dodanie pliku/katalogu wskazanego jako argument do listy plików/katalogów do odtworzenia
delete [arg] – usunięcie pliku/katalogu wskazanego jako argument do listy plików/katalogów do odtworzenia
extract – odtworzenie wskazanych na liście plików/katalogów
quit – wyjście z trybu interaktywnego polecenia restore
? – wyświetlenie listę dostępnych poleceń w trybie interaktywnym polecenia restore

Polecenie restore przy odtwarzaniu poprosi o podanie numeru taśmy, od którego należy rozpocząć przywracanie. Jeżeli zrzut backupu został wykonany na dysku wprowadzamy „1”.
Jeśli pojawi się pytanie set owner/mode for ‚.’?, należy wcisnąć klawisz „y”, a później klawisz Enter (przywróci to odpowiednie prawa dostępu plikom).

Należy zauważyć, że narzędzia dump/restore przeznaczone są dla systemów plików EXT2/3/4 i współdziałają tylko z tymi systemami plików!

  
mount /dev/sdb /media/dysk/
mkdir /media/dysk
ls /media/dysk/
mount
sudo apt-get install dump
dump -0u -f /home/kopia /dev/sdb
mount
ls /media/dysk/
touch /media/dysk/myFile.txt
dump -1u -f /home/kopia /dev/sdb
dump -f - /home | gzip -c > /media/dysk/kopiaHome.gz